سلام 

میگن حرف باد هواست اما من میگم حرف ها آتش هستند و مستعد دوزخ ساختن قلب ها هستند و دود این برزخ از چشم ها بیرون می ریزد 

در این پست به چند نوع نمک غیرخوراکی اشاره خواهم کرد 

فرض کنید در یک میهمانی هستید که در آن زوجی صاحب فرزند شده اند و یک زوج هم که چندسال است ازدواج کرده اند و بچه ای ندارند هم حضور دارند ‌سپس پدر نوزاد بگوید نمیدانید از وقتی بچه دار شدم سرکار چشم هایم پف کرده ست از بس شب زنده داری می کنیم یا مادر نوزاد از حس اولین آغوشش بگوید ، حس و حال آن زوج بدون فرزند غیرقابل پیش بینی نیست ، هیچ آدمی بدون نقص نیست باید کنار هم شاد باشیم و سعی کنیم دل هایمان به هم دیگر نزدیک باشد ، از آگاهی هایمان سوء استفاده نکنیم 

فرض کنید با دوتا از دوستان تان طی یک پیاده روی در گفت و گو هستید ناگهان یکی از دوستانتان می گوید دلش گرفته است چون از وقتی از پدر یتیم شده است یکی از پایه های زندگیش را شکسته می بیند ، دوست دیگرتان می آید از بوسه هایی که پدرش هنگام خواب به صورتش می زند می گوید یا از هدیه هایی که پدرش روز تولدش به او داده است میگوید !!!!! باید پیش از به زبان آوردن عبارت ها به این فکر کنیم که مخاطب ما الان به این حرف ها نیاز دارد یا نه ؟ وظیفه ی ما در این شرایط چیست ؟ 

نوع دیگر این نمک ها این است که خانواده ای فرزند متاهلش را از دست میدهد و پس از چهلم دیگر به زن و فرزندان آن ها محل نمیگذارند !!!! نه حمایت مالی و عاطفی آن ها را در این شرایط بغرنجی طرد می کنند حتی زمان ازدواج نوه هایشان هم تکانی به خود نمی دهند ، موردی را دیدم که عروس خانواده هر بار به خانه ی پدرشوهرش می رود آن ها را از خانه بیرون می کنند و میگویند تو دیگر عروس ما نیستی !!!!! و او با چشمان اشک بار به خانه اش می رود ، در کشور ما تجاوز منفور است نمیدانم چگونه این معادله را حل کنم پس تا زمانی که پسرشان زنده بوده به این خانم تجاوز می کرده ؟!!!! و این فرزندان هم حاصل تجاوز پسرشان به آن خانم هست ؟ مگر تجاور شرعی هم داریم ؟ 

یک نوع دیگر زخم تیر و کمان غیبی هست مثلا در همسایگی شان یک خانم بیوه یا مطلقه می آید فورا همه دست به کار میشوند آه و وامصیبتا آن زن حتما کیسه دوخته شوهر آن ها را تصاحب کند گاها در روابط خانوادگی هم دیده شده جاری از جاری بیوه اش می ترسد !!!! از لحن سلام کردن تا شیوه ی بیانش زیر نظر میگیرند و برایش حرف در می آورند !!!! کلاهتان را قاضی کنید این حجم از بدبینی لازم است ؟ چرا در جامعه ی ما نگاه به زنان بیوه یا مطلقه مانند قاتلین سریالی است ؟