شما ریشه بی مسئولیتی رو در چه  می بینید ؟ برای اینکه مسئولیت پذیر باشیم باید چیکار کنیم ؟ 

برای افزایش آستانه ی صبر و تحمل چه کار کنیم ؟ 

فکر می کنم یکی از این موارد عدم پذیرش بزرگ شدن فرزندان از سوی والدین باشه ، درست ؟ 

نظرتون رو بفرمایید 

بله متاسفانه بعضیا غرور و عشق میدونند حرف دلشون رو به هم دیگه نمی زنند بعد به قول شما طی یک الم شنگه تمام دیوارهای حرمت رو می شکنند 

منم به این باور رسیدم از کجا معلوم تیغ تغییر و روی طرف مقابلت بکشی و بعد که ایده آلت شد باز هم ته دلت خبری از چشمه جوشان عشق باشه ؟ متاسفانه بعضیا هنوز نمیدونند عاشق اون آدم با همون ویژگی و ظاهر و اخلاق شدند چون اون آدم واقعیت داره و ایده آل هاشون رویاست 

ممنونم همچنین ، امیدوارم همه ی مردم دنیا خوشبخت و عاقبت بخیر بشن به ویژه شما دوست گرامی 

متاسفانه این مورد رو منم اطرافم زیاد می بینم ابتدای ازدواج عاشق و معشوق بعد از مدتی دیگه خبری از اون چشمه ی جوشان عشق نیست 😞

بله اینم هست ،‌ بعضیا بعد از تولد فرزند تو زندگی مشترکشون به مورد می رسند 

من از این موضوع متعجب هستم که چطور جوونای حالا به اندازه ی جوونای قدیم صبر و سازش دارند ولی اصلا دوست ندارند که پا از سنت های کهنه و پوسیده ی قدیمی بردارند ؟ منظور من زوج هایی هستند که یکی از طرفین شکاک و بددل و خیانت مخصوصا از نوع جنسی می کنند و..... هست نه اونایی که تقی به توقی میخوره طلاق می گیرند ‌، کاش پدر و مادرها و جوونایی که فرزند ندارند به این باور برسند که اون زمانی که میخوان برای پرورش صبر در فرزندشون بزارند صرف استقلال شخصیتی و جا انداختن اینکه تا یکی اومد خواستگاری یا رفتن خواستگاری فورأ عقد نکنند و هر رابطه ای که نیت ازدواج پشتش هست الزامی برای عقد و ازدواج نیست همون موقع که فهمیدند به درد هم نمیخورند رابطه رو کات کنند 

بله منتهی من فکر می کنم در جامعه ی ما ضعف در مهارت گفتار در زوج ها وجود داره ، مثلا حرف هاشون رو تلنبار می کنند یا خودخوری می کنند و یه دفعه فوران می کنند و حرمت شکنی می کنند ‌ 

طلاق آدمو محتاط می کنه 

فکر می کنم چشم و هم چشمی دشمن عشق و منطق باشه چرا که وقتی من نوعی به دخترخاله م حسادت کنم دیگه به هیچ چیزی فکر نمی کنم و فقط به فکر به دست آوردن هدفم هستم دیگه منطقم رو از دست میدم باعث میشه که از چیزایی که دارم لذت نبرم و شاید به مرحله ای از زندگی برسم که داشته هام حسرت فرداهام بشه :-( 

قطعا ، قطعا هیچ کسی که الان زندگی عالی داره گذشته ی عالی نداشته 

امیدوارم کیس منطق با شخصیت و افکارتون پیدا کنیدو شاد و خوشبخت بشید 

بله هم کفو نبودن زوجین هم بی تاثیر نیست مخصوصا مالی و نباید کورکورانه انتخاب کرد 

فکر می کنند می تونند افکار طرف مقابل رو جارو بزنند اونایی که دوست ندارند رو دور بریزند ، الان هم که سن ازدواج بالا رفته طرف با اون افکار و باورهاش تا اون سن زندگی کرده نمیشه یه دفعه یکی بیاد بگه نه و اون هم اونا رو دور بریزه ، ازدواج جایزه ی تفکرات نو نیست ، فکر می کنم دذ این رابطه قبلا پست گذاشتم 

عذرخواهی می کنم بابت تاخیر در تایید کامنت شما 🌹🌹🌹

بله باز هم موافقم خانواده ی پسرها از دختر ۱۷-۱۸ ساله کدبانو و خانه دار و شاغل و همه چی تموم میخوان و خانواده ی دخترها از پسر یه خونه ی دوبلکس تو جردن 

بعضی از جوانان کلاس های قبل ازدواج رو شرکت نمی کنند ،  هول هولکی بدون شناخت کافی از یکدیگر تن به دریای وسیع ازدواج میدن 

راستی چرا فکر می کنید ، نسل بعدی آش دهن سوزی نیست ؟ 

مرسی از حضورتون ، میام میخونم با کمال میل 

همیشه استرس تک افتادن رو داریم اما گاهی همدیگه رو له می کنیم و نادیده می گیریم مثل بستنی آب شده ای که از دست یه رهگذز میفته و بی تفاوت رد میشن 

۲ : یعنی افراد برای طلاق به دادگاه های شهرهای دیگه مراجعه کنند ؟‌ من اینجوری برداشت کردم 

۳ : انتخاب صحیح 

۴ : رویایی فکر نکنیم 

وقتی سن پسر یا دختری رو می پرسند و چشماشون گرد میشه واو وقت زن گرفتنته یا شوهر کردنته دیگه خواه یا نا خواه معیار شناخت و تعقل و بلوغ کمرنگ میشه و ازدواج تا یک سنی اجبار جامعه میشه 

و همین اجبار طلاق رو در پی خواهد داشت 

سن یک عدد کاش اینو متوجه میشدیم 

اما سفر رفتن با خواستگار اگر اسلام هم قبول داشته باشه تحت عنوان صیغه ، فکر نمی کنم عرف اجازه بده خیلی کار داریم تا به این فرهنگ برسیم و صد درصد مستلزم با جنبه بار آوردن جوانان هست که از صیغه محرمیت سوء استفاده نکنند 

بله باید نامزدی دوران شناخت باشه اما متاسفانه به قول خودتون دوره ی خوش گدرونی و چشم پوشی کردن از صفت ها و رفتارهای بد طرف مقابل هست چون که هنوز هستند کسانی که با طلاق سخت مخالف هستند و حاضرند سختی بکشند ولی اسم طلاق تو شنامسنامه شون یا شناسنامه دخترشون نیاد 

مخصوصا اونایی که وارد رابطه شدند 

وی سن و سال تاکید بیش از اندازه ای وجود داره 

کاملا موافقم ، یکی از اولین مواردی که باید دگرگون بشه ، تعریف سن و سال برای ازدواج هست 

همین دیگه ، برای ازدواج نباید سن و سالی تعریف کرد 

کاملا موافقم و در این خصوص پست گذاشته بودم 

انسان ها آزاد هستند و ازدواج نباید آزادی انسان ها را بگیرد ، من یا طرف مقابلم اسیری نیستیم که ، مگه چند سال قرار است عمر کنیم که نصفش را برای بهای عشق از دست بدهیم ؟