سلام دوستان عزیزم

امروزه روز بسیاری از افراد برای کسب دانش به دانشگاه می رن تا اینجا که موردی نداره اما یه وقتایی یه قیلی فیلی های دلشون می ره که به طبع جامعه فوق العاده رمانتیک و از اون جور صحبتاست و ما با این بخش کاری نداریم تا جایی که شتابان از پله نیای پایین و زارپ بزنی تخت سینه دلدار و اون وسط یه سری کتاب متاب هم بریزه وسط تا زیاد تابلو نشه که آره یه جورایی آره ولی صداشو در نیار ملت هم آره یه جورایی مخملی ، یا شما خوشگل خانما که یه هفته اون عزیز دل نمیاد مهم نیست رنگ رژتون کالباسی باشه یا قرمز ولی یه روزایی از هفته بسیار خودجوش سر هیچ کلاسی مخ تون نمی کشه و عجیب چشاتون یه ردیف خاصی می گرده باید به عرضتون برسونم که عشوه و کرشمه اومدن واسه به اصطلاح معشوقتون کارساز نیست اگر شما خودتو جر هم بدی دوست دختر داشته باشه نیم نگاه هم حرومت نمی کنه آره عزیز دل اگر هم متوجه احساست شه شما رو واسه بیمه شدن پارکینگش می خواد تا یه مدت مدیدی تا زمانی که حسابی ازت کام گرفت تو پتو مسافرتی بپیچتت بندازتت تو دریاچه ، به جای قر و قمیش اومدن واسه قزبس کچل و امرالله و رفقاش بشین درستو بخون ملت پشت سر شما نشستن اونا اومدن علم آموزی نه آموزش تور اندازی که ، اینا رو به پسرها هم میگما پورشه و صدای آمپیلی و کوفت و زهرمار تا سر کوچه که عیان شود رخ دلدار ، هر کسی خونه ش جداست دانشگاه یکیه دیگه منطقه و محله که یکی نمیشه جانان ، شیشه رو بده بالا شب هم عینک آفتابی نمی زنند ، اسیر توهم هم نشو که اون مال من ، اون سهم من ، حق من هم راه ننداز ، مادرت فدای مویرگ های قرمز تو چشاتو اون دریاچه چیتگری که پای چشمات در حین مکالمه احساسی با رفیقت می کنی بشه که  میس مادمازل و با پسر دیدی ولی عزیز دل ، بابات باباش در اومده اون گوشی رو واست خریده نکوب به دیوار ، تنهات میزارم ، مرسی 

https://khbartar.blog.ir/post/6143

http://khbartar.blog.ir/post/9932

https://khbartar.blog.ir/post/11316

https://khbartar.blog.ir/post/9135

http://khbartar.blog.ir/post/6046