سلام 

درست که خداوند به انسان ها دو گوش شنوا داده است اما لزومی ندارد که همه چیز را شنید ، گاهی با پولتیک نشنیدن میشه واژه های عوارض دار و نشنید ، بد نیست درخواست های نا به جایی مثل : فلانی فلان لباست قشنگ بده من فلان عروسی تنم کنم ، این عبارت از عبارت های عوارض دار است ، مثل روز روشن که انواع بیماری های پوستی وجود دارد که برای ورود به بدن از کسی واهمه ای ندارند که بگویند عه شما فلانی هستید پس ما وارد بدن شما نمیشیم یا پس از قرض دادن بگن عه شما این لباسو به فلانی قرض داده بودین پس ما تو بدن شما نمیایم ، بیماری بیماریست ، البته تنها این عبارت عوارض دار نیست ، مثل امتحان یک پوک سیگار یا درخواست شرکت در یک مهمانی مختلط و پر از رقص نور و یا گرفتن میوه و غذا از کسی که نمی شناسیم ، قرض دادن ماشین مان به کسی که اطلاعی از دست فرمونش نداریم مخصوصا برای شب عروسی شخص ، آدم خوبه ی قصه شدن عوارض دارد دلیلی ندارد جواب همه ی درخواست ها مثبت باشد با یک لبخند بزرگ ، گاهی قاطعانه نه بگوییم ، هیچ وقت  خودمان و افکارمان را زیر دستگاه منگنه قوم و خویش و وای ناراحت میشه و ... نبریم  ، باید تمرین کنیم با تمرین میشود 

ما نمیتونیم هر کاری که مغایر با افکارمون هست رو انجام بدیم و بعد به جون اونی که تو آینه هست غر بزنیم و سرش داد بزنیم و حرف های تاریخ گذشته بزنیم ، حرف هایی که مثل یک بشقاب غذای فاسد فقط حالمان را بهم بزند 

هیچ وقت سکوت کردن و چشم هایمان را پایین انداختن نشانه ی خوب بودن نیست ، اینکه هر کسی از راه برسد در کمد لباس هایمان را باز کند و پررو پررو بگوید فلانی فلان لباست را برداشتم و بگیم والا چی بگم ؟ آخه یا سکوت ممتد افرادی که زرنگ هستند نشانه ی مثبت می دانند و در نگاهشان ما را انسان خوب نمی دانند بلکه می شویم جزء گروه ای بابا مگه اون زبان هم دارد ؟ یا به عبارت بهتر مگر اون تا حالا مخالفتی هم کرده ؟ مرام و معرفت با بی زبانی متفاوت است 

یا یاد بگیریم حرفمان را بزنیم یا یادبگیریم حرص های تاریخ گذشته نزنیم و سر بقیه غر غر نکنیم 

از دیگر فواید مفید به نشنیدن زدن اینکه میتونیم در مقابل آدمایی که به هر طریقی دوست دارند ما را ناراحت کنند با تیکه پرانی یا شوخی بی مزه و ناراحت کننده استفاده کنیم اینجوری سلامت قلب و روح مان را ذخیر کنیم ، گاهی نشنو گاهی عمدأ نشنو چه میشود ؟