مـشـقـی بـرای احـیـــــای انــسـانــیـــــت
سلام
زندگی و ارزش هاش مثل یه جعبه ی مدادرنگی می مونه جلوی پای یه دختر بچه پدر یک رنگ مادر یک رنگ و همین طور خواهر و برادر اما بعضی از زرنگ ها یک راز هستند تو حلوت آدما یه اسمی دارند ثروتشون ، اعتبار بازاری شون ، باورشون و .....
باید تو این شلوغ پلوغی های زندگی مثل اون دختربچه ای باشیم که تا وقتی یکی از رنگ های مدادرنگیش نیست کشوی مدادرنگی رو عقب نمی کشه ، یادمون بمونه که رسالت مون چی بود ؟ برای چی به این دنیا اومدیم
فردا شهر شلوغ میشه و همه جا بوی غذا برمیداره مبادا انصاف و انسانیت مون رو با یک آبگردون گم کنیم انسانیت و انصاف هرگز نمی میرد مگر با خنجر ناحقی و نامردی ، ما وقتی در صف قرار می گیریم تحت محاصره وقت و اوقات دیگران هستیم ما این اجازه رو نداریم که یک باز غذا بگیریم و مجدد با تعویض لباس و پوشاندن صورت به صف برگردیم ، اگر ما نذری میخوایم بقیه هم میخوان ، سوای از ناحقی انگشت نما شدن ماست شاید پشت سری یا جلویی نشناسمون اما به هر یه چشم پنهانی ما رو می بینه و آبرومون میره و سوای اون چشمان خداست که حاضر بر اعمال ماست کسی چه میدونه دیروز ناهار پشت سری چی خورده ؟ شاید اون نیازمند تر از ما باشه
اونی که غذا رو میکشه یا حلیم رو تو ظرف ها می ریزه خیلی باید با ایمان و کار درست باشه چون وظیفه ی سنگینی روی دوشش هست اگر یک قاشق بیشتر برای کسی بریزه به افرادی که تو اون صف عریض و طویل ایستادند مدیون میشه
حالا از بحث بانی و صف نذری که بگذریم می رسیم به خیرات زیبای انسانیت
قطعا همه ی ما مناطق فقیر نشین شهرمون رو میشاسیم و فقر از چشم هیچ کدوم ما پوشیده نیست میگم اگر قرار غذایی پنهان از چشم مردم داخل صف باشه سهمی باشه برای فقیران نه زندایی پسرعموی زنداداش تعمیرکار آسانسور ساختمون ، هر کسی نذری میخواد بیاد ببره بعضیا میگن نگهدار نگه میداری آخرشم نمیاد ببره اون وقت این همه مردم ناامید و دست خالی برمی گردند آخه این چه دینیه ؟ چه نذریه ؟
نذری درست هست که بچه ی فقیری که گوشت نخورده هم بخوره حداقل یک شب با شکم گرسنه سرشو روی بالشت نزاره ، بچه ای که ۷ سالشه اما قدش مثل بچه ی ۵ ساله ست باید امام حسین رو بشناسه الطافش رو ، شکمی که گرسنه ست دین نداره ، ناجی شکم های پرآواز باشیم
جاهایی که ممکن خیلی مورد کم لطفی قرار بگیرند قبرستون ها هستند افرادی که قرآن می خونند ، روی قبرها رو میشورند ، گور کن ها براشون نذری ببریم ، پا توی قبرستون بزاریم جایی که خدا وعده ی آرام گرفتن در آن جا را به ما داده اون ها اسیر برچسب فقری که روی پیشونی شونه هستند ، اونا ثوابش بیشتره
