سلام 

کودکان ، فرشتگان سبکبالی هستند که وارد زندگی والدین میشوند تا بازتاب رفتار و گفتار آن ها در جامعه باشند ، دروغگویی یکی از صفات ناپسند است ، تربیت صحیح فرزندان مستلزم رعایت رفتار و گفتار والدین است ، به هیچ وجه وقتی که از کودک استفاده ی ابزاری می کنیم نباید او را دعوا کنیم ، چون کودکان مادرزادی دروغگو نیستند آموزش دیده ی والدین شان هستند ، بعضی وقت ها دیدم که زنگ خانه را می زنند پدر می گوید بگو بابام نیست !!!!! یا اینکه خودشان حوصله ی نشستن در مهمانی را ندارند زیرگوش بچه می گویند بی تابی کن بگو بریم خونه بریم خونه و بچه هم همین کار و می کنه و شنیدم تشویقی هم می دهند که اگر این کار و کنی برات بستنی میخرم و.....!!!!! این یعنی اولین تناقض چون در مدارس می گویند هر کی دروغ بگه دشمن خداست ، بعد کودک با خودش دو دوتا چهارتا می کند می بیند پدر و مادرش خیلی دروغ میگن و استرس می گیره که مامان و باباش دشمن خدا هستند !!!!! بعضی از والدین ایام تعطیل فرزندشون رو سرکار می برند و در مقابل چشم بچه مثل ریگ به مردم دروغ میگن !!!!! واقعا بچه ای که از کودکی اولین چیزی که یاد گرفته دروغ گفتن هست ، آینده ش رو‌ چه جوری میشه متصور شد؟‌