سلام 

روی هر شوق منتهی به بالا رفتن ضربان نمیشه اسم عشق گذاشت . عشق مثل یک دالان بی انتهاست که هر چه بیشتر غرقش بشی بیشتر علاقه داری ادامه بدی ، این عشق مرگ نداره 

همه ما آدم ها بازیگر تقدیریم و مفهوم پرداز زندگانی یکایک ما خداست ، خداست که با تقدیر ماسک خوش و آب و رنگ هامون رو برمیداره و افکار و باورهامون رو  در معرض دید دیگران قرار میده 

هیچ انسانی نسبت به دیگری برتری نداره ، این تو باور من نمی گنجه که هر چی صفت خوب رو به جنسیت مرد نسبت بدیم هر کسی میتونه در هر زمینه ای شاهکار باشه شاهکارها که جنسیت ندارند 

یک سیب رو بندازی بالا هزارتا چرخ میخوره تا بیفته تو دستمون ، تقدیر هم مثل همون سیب هست هیچ کسی از دو ثانیه ی دیگه ش خبر نداره که چه اتفاقی قراره بیفته ؟ 

اعتقادی به دور از جون و خدا نکنه و اینحور جمله ها ندارم اگر قرار بود با این چیزها از بیماری و حادثه پیشگیری کرد که دیگر نه معلول منتظر ترحم وجود داشت و نه سرطانی و نه هیچ بیماری دیگه ای 

یکی از دوستان پدرم همسرش سرطان داره و همین طور خواهرخانمش و مادر خودش هم سرطان مغز و استخوان داره و بچه ندارند جالب که بدونید خواهر خانمش ۵ تا بچه داره و شوهرش بعد از اینکه مطلع میشه همسرش مبتلا به سرطان هست از خونه میره و دیگه هیچ وقت برنمیگرده !!!!! 

بعضی از افراد بعد از اینکه میشنوند فلانی همسرش سرطان داره مدام بهش میگن که این زن دیگه زن بشو نیست از کجا معلوم خوب بشه و زنده بمونه ؟ یا برعکس میگن از‌شوهرت طلاق بگیر این شوهر برای تو شوهر بشو نیست !!!! 

امید دست راست معجزه ست ، اگر بیماری امیدش رو از خونه ای که یه روزی بوی عشق میداد از دست نده هیچ وقت با آینه قهر نمی کنه 

بد نیست لا به لای حرف هامون با کسی که خیلی دوستش داریم مثل همسر بی مقدمه و یهویی بپرسیم اگر من قطع نخاع بشم یا زیباییمو تو حادثه ای از دست بدم یا سرطان بگیرم تو چیکار می کنی ؟ میزاری میری ؟‌ قاعدتا نباید جوابش طول بکشه اگر طول کشید باید بحث رو عوض کرد 

هیچ بیمار سرطانی بوی رفتن نمیده 

یک پیج عالی که هفته ی پیش پیدا کردم و فالوو کردم 

آموزگار عشق از جنس مادرشوهر 

معجزه ی امید 

یک الگوی خوب عاشقانه